Wpisy archiwalne w miesiącu
Maj, 2022
| Dystans całkowity: | 2625.77 km (w terenie 0.00 km; 0.00%) |
| Czas w ruchu: | 139:52 |
| Średnia prędkość: | 18.77 km/h |
| Maksymalna prędkość: | 63.49 km/h |
| Suma podjazdów: | 30322 m |
| Liczba aktywności: | 29 |
| Średnio na aktywność: | 90.54 km i 4h 49m |
| Więcej statystyk | |
Dystans12.11 km Czas00:37 Vśrednia19.64 km/h Podjazdy 90 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Dystans61.85 km Czas02:47 Vśrednia22.22 km/h VMAX48.05 km/h Podjazdy596 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Płaskowyż Twardowicki 10/2022
Trening. GSD + Równa Góra i Łubianki, gdzie fatalne wrażenia z nawierzchni.
Grodziec
GSD
Równa Góra
Trening. GSD + Równa Góra i Łubianki, gdzie fatalne wrażenia z nawierzchni.
Grodziec
GSD
Równa Góra
Dystans12.11 km Czas00:36 Vśrednia20.18 km/h Podjazdy 90 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Dystans101.89 km Czas06:47 Vśrednia15.02 km/h VMAX53.05 km/h Podjazdy2175 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Międzygórze Susko-Żywieckie, cz. II: Żywcowanie w deszczu
Niby człowiek wiedział (miało w górach padać do południa), ale się łudził. Co gorsza, obudziłem się bardzo wcześnie i po prostu - z braku laku - ruszyłem na pociąg. Na miejscu - rzecz jasna - kazało się, że wcale nie mży, tylko leje... Do okolic 11 wysiadywałem więc głównie po przystankach. Jedynym plusem była fajna atmosfera i spokój, ale lepiej było zostać w ciepłym i suchym mieszkanku.
Trzebinia: mokro, deszczowo, wilgotno, mgliście, nieprzyjemnie
W drodze na Korbielów
Owce sopotniańskie
Krzyżówki
Przed Watówkami
Na samiuśkim szczycie Jaworzyny (1046)
Widoki znad Watówek
Podjazd na Moczarki, miejscami ułański
Z Moczarek na Pilsko
Widok na Ślemień z podjazdu na Czeretnik
Trasa (+ 2x dojazd na dworzec Katowice):
Niby człowiek wiedział (miało w górach padać do południa), ale się łudził. Co gorsza, obudziłem się bardzo wcześnie i po prostu - z braku laku - ruszyłem na pociąg. Na miejscu - rzecz jasna - kazało się, że wcale nie mży, tylko leje... Do okolic 11 wysiadywałem więc głównie po przystankach. Jedynym plusem była fajna atmosfera i spokój, ale lepiej było zostać w ciepłym i suchym mieszkanku.
Trzebinia: mokro, deszczowo, wilgotno, mgliście, nieprzyjemnie
W drodze na Korbielów
Owce sopotniańskie
Krzyżówki
Przed Watówkami
Na samiuśkim szczycie Jaworzyny (1046)
Widoki znad Watówek
Podjazd na Moczarki, miejscami ułański
Z Moczarek na Pilsko
Widok na Ślemień z podjazdu na Czeretnik
Trasa (+ 2x dojazd na dworzec Katowice):
Dystans191.03 km Czas08:55 Vśrednia21.42 km/h VMAX56.97 km/h Podjazdy1579 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Mstów, Krasice i okolice
Kolejna, trzecia w życiu rowerowa wizyta w Krasicach (pierwsza była w roku 2020, druga dwa dni wcześniej). Testowałem kolejny wariant dojazdu przez Cynków, ale ciąg dalszy wiódł przez Olsztyn, Kusięta i Mstów, który odwiedziłem po kilku latach przerwy. Tym razem był to pierwszy wjazd rowerem na działkę, której właścicielem miałem się stać niedługo, ale jeszcze nim nie byłem. Po miłej rozmowie wracałem przez Czepurkę i polną drogą z Piasku na Pabianice. Dalej, w zasadzie od Przybynowa, był już sprint by zdążyć na obiadokolację.
Obyło się bez przygód w postaci nawałnic czy ataków kundli, mogłem więc bez przeszkód cieszyć się wiosną.
Majówkowo w Choroniu
Strąków
Cynków
Olsztyn
Mstów, rynek
Wancerzów
Warta w Kłobukowicach
Łuszczyn - kraina pięknych ogrodów
Przez Dupnicę w okolicę...
Przybynów - odtąd był juz sprint bez wytchnienia
Kolejna, trzecia w życiu rowerowa wizyta w Krasicach (pierwsza była w roku 2020, druga dwa dni wcześniej). Testowałem kolejny wariant dojazdu przez Cynków, ale ciąg dalszy wiódł przez Olsztyn, Kusięta i Mstów, który odwiedziłem po kilku latach przerwy. Tym razem był to pierwszy wjazd rowerem na działkę, której właścicielem miałem się stać niedługo, ale jeszcze nim nie byłem. Po miłej rozmowie wracałem przez Czepurkę i polną drogą z Piasku na Pabianice. Dalej, w zasadzie od Przybynowa, był już sprint by zdążyć na obiadokolację.
Obyło się bez przygód w postaci nawałnic czy ataków kundli, mogłem więc bez przeszkód cieszyć się wiosną.
Majówkowo w Choroniu
Strąków
Cynków
Olsztyn
Mstów, rynek
Wancerzów
Warta w Kłobukowicach
Łuszczyn - kraina pięknych ogrodów
Przez Dupnicę w okolicę...
Przybynów - odtąd był juz sprint bez wytchnienia
Dystans153.94 km Czas07:48 Vśrednia19.74 km/h VMAX45.96 km/h Podjazdy1257 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Północna Jura po magellańsku
Zgodnie z opisem, zawitałem do wielu wsi, na których gościńcach nie odcisnęła się dotąd moja opona. Były to: urocze Bukowno, większe i mniej urocze Kobyłczyce oraz położone na uboczu: Dąbek, Kuśmierki i Okrąglik. Odkrywczy był nawet nowy przejazd do Gęzyna z Koziegłów, bardzo lokalny asfalcik, całkiem bezludny. Pierwszy raz eksplorowałem też lasy PK Stawki i drogi są tu w stanie stabilnym, choć ciężkim, tzn. jest gruby szuter. Zaletą jest całkowity brak ruchu kołowego, w takim błogim stanie można pozostawać przez godzinę jazdy, aż do Janowa. Zalety Lasów Złotopotockich są mi jednak dobrze znane, poszerzyłem tylko zakres mojego znawstwa.
Gdy wyjechałem na krótko w otwarta przestrzeń, odkryłem że zapowiadane opady mogą jednak przyspieszyć i wybrałem fatalną drogę ze Złotego Potoku na Siedlec. Jest tu Natura 2000, ostoja zwierzyny i ganiały się nad głową różne drapole, ale czuć było miecz burzy wiszący nad głową. Nie pomogły nawet lite niemal lasy modrzewiowe. Żywioł dopadł mnie w Siedlcu, gdzie - ja przystanku - podziwiałem stosy puszek po piwie, świadczących o udanej majówce.
Powrót przez Suliszowice zapadnie mi na długo w pamięć, musiałem pokonywać wielkie jeziora i rwące potoki. Po tych wszystkich zmaganiach zdecydowałem się szukać ratunku w Poraju i muszę pochwalić to ognisko cywilizacji. Dało się tu pojeść, ogrzać i odlać w ludzkich warunkach. Cywilizacja porajska!
Wiosna w Cynkowie
Jurajsko w Choroniu
Góry Sokole z Biskupic
W drodze z Zagórza na Kobyłczyce. Piękna jurajska wiosna!
Dupnica z kapitalnej lokalnej drogi.
Miejsce tragedii pielgrzymów z 1792, czyli na starym pielgrzymkowym szlaku, między Krasicami a Wolą Mokrzeską
PK Stawki, gruboziarnisty szuter był pozbawiony dziur i kraterów, ale niezbyt komfortowy
Złoty Potok
W Suliszowicach: po przesławnym laniu...
Trasa:
Zgodnie z opisem, zawitałem do wielu wsi, na których gościńcach nie odcisnęła się dotąd moja opona. Były to: urocze Bukowno, większe i mniej urocze Kobyłczyce oraz położone na uboczu: Dąbek, Kuśmierki i Okrąglik. Odkrywczy był nawet nowy przejazd do Gęzyna z Koziegłów, bardzo lokalny asfalcik, całkiem bezludny. Pierwszy raz eksplorowałem też lasy PK Stawki i drogi są tu w stanie stabilnym, choć ciężkim, tzn. jest gruby szuter. Zaletą jest całkowity brak ruchu kołowego, w takim błogim stanie można pozostawać przez godzinę jazdy, aż do Janowa. Zalety Lasów Złotopotockich są mi jednak dobrze znane, poszerzyłem tylko zakres mojego znawstwa.
Gdy wyjechałem na krótko w otwarta przestrzeń, odkryłem że zapowiadane opady mogą jednak przyspieszyć i wybrałem fatalną drogę ze Złotego Potoku na Siedlec. Jest tu Natura 2000, ostoja zwierzyny i ganiały się nad głową różne drapole, ale czuć było miecz burzy wiszący nad głową. Nie pomogły nawet lite niemal lasy modrzewiowe. Żywioł dopadł mnie w Siedlcu, gdzie - ja przystanku - podziwiałem stosy puszek po piwie, świadczących o udanej majówce.
Powrót przez Suliszowice zapadnie mi na długo w pamięć, musiałem pokonywać wielkie jeziora i rwące potoki. Po tych wszystkich zmaganiach zdecydowałem się szukać ratunku w Poraju i muszę pochwalić to ognisko cywilizacji. Dało się tu pojeść, ogrzać i odlać w ludzkich warunkach. Cywilizacja porajska!
Wiosna w Cynkowie
Jurajsko w Choroniu
Góry Sokole z Biskupic
W drodze z Zagórza na Kobyłczyce. Piękna jurajska wiosna!
Dupnica z kapitalnej lokalnej drogi.
Miejsce tragedii pielgrzymów z 1792, czyli na starym pielgrzymkowym szlaku, między Krasicami a Wolą Mokrzeską
PK Stawki, gruboziarnisty szuter był pozbawiony dziur i kraterów, ale niezbyt komfortowy
Złoty Potok
W Suliszowicach: po przesławnym laniu...
Trasa:
Dystans184.56 km Czas09:47 Vśrednia18.86 km/h VMAX51.58 km/h Podjazdy1567 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Cierpienia młodej Nidzicy
Miało być inaczej. Miałem wracać bezpośrednio z Ostrowca przez caluśkie wiosenne Ponidzie. Sos kebabowy sprawił jednak, że musiałem skorzystać z pomocy pociągu. O dziwo, 3 maja przed 5. rano pociąg był wypełniony niemal w 100%. Większość pasażerów wysiadła jednak w Kielcach, ja dojechałem aż do ulubionego przystanku w Klimontowie. Stąd wyruszyłem na trasę zastępczą, do źródeł Nidzicy w Rogowie (nigdy nie szukałem!) i jej górnym biegiem do epicentrum Wyzyny Miechowskiej. Dolegliwości żołądkowe przeszły dopiero wczesnym popołudniem, ale do tego czasu syciłem się niespiesznie majowym misterium w okolicach Cisiej Woli, Małoszowa, Gór Miechowskich i Klonowa.
Znalazłem miłki wiosenne w rez. Dąbie, ale niewiele potem "zdechło" słońce. Przygasł też koloryt mojej trasy i nie ożywiły go ani komercyjne loty śmigłowcem pod Imbramowicami, ani nawet ulubiona przeprawa przez Zagrabie z Zarzecza na Kolbark. Moje tempo wzrosło dopiero od Kolbarku, na odcinku Chechło - DG Tucznawa ocierałem się także o większy ruch samochodowy. Szczególnie było to widać na fragmenciku drogi 791 z Ogrodzieńca i przy przekraczaniu odnogi drogi 91 w Antoniowie. Przejhazd dalej nie ukończony, ale prace postępują w bardzo dobrym tempie. Majowy tłumek mijałem jedynie na Pogoriami.
Kiepskie Nidzicy początki
Tabliczka umieszczona w miejscu z d.py
Cudny przejazd na Cisią Wolę z Mianocic
Spłoszyłem panią Kosową
Tarniny okolic Książa Wielkiego
Małoszów
Najładniejszy fragment doliny Nidzicy
Okolice Gór Miechowskich
jw.
Rez. Dąbie
Walka z przewyższeniami i wiatrem w Czaplach
Spokój w DG Łęce
Nad Pogorią IV
Trasa:
Miało być inaczej. Miałem wracać bezpośrednio z Ostrowca przez caluśkie wiosenne Ponidzie. Sos kebabowy sprawił jednak, że musiałem skorzystać z pomocy pociągu. O dziwo, 3 maja przed 5. rano pociąg był wypełniony niemal w 100%. Większość pasażerów wysiadła jednak w Kielcach, ja dojechałem aż do ulubionego przystanku w Klimontowie. Stąd wyruszyłem na trasę zastępczą, do źródeł Nidzicy w Rogowie (nigdy nie szukałem!) i jej górnym biegiem do epicentrum Wyzyny Miechowskiej. Dolegliwości żołądkowe przeszły dopiero wczesnym popołudniem, ale do tego czasu syciłem się niespiesznie majowym misterium w okolicach Cisiej Woli, Małoszowa, Gór Miechowskich i Klonowa.
Znalazłem miłki wiosenne w rez. Dąbie, ale niewiele potem "zdechło" słońce. Przygasł też koloryt mojej trasy i nie ożywiły go ani komercyjne loty śmigłowcem pod Imbramowicami, ani nawet ulubiona przeprawa przez Zagrabie z Zarzecza na Kolbark. Moje tempo wzrosło dopiero od Kolbarku, na odcinku Chechło - DG Tucznawa ocierałem się także o większy ruch samochodowy. Szczególnie było to widać na fragmenciku drogi 791 z Ogrodzieńca i przy przekraczaniu odnogi drogi 91 w Antoniowie. Przejhazd dalej nie ukończony, ale prace postępują w bardzo dobrym tempie. Majowy tłumek mijałem jedynie na Pogoriami.
Kiepskie Nidzicy początki
Tabliczka umieszczona w miejscu z d.py
Cudny przejazd na Cisią Wolę z Mianocic
Spłoszyłem panią Kosową
Tarniny okolic Książa Wielkiego
Małoszów
Najładniejszy fragment doliny Nidzicy
Okolice Gór Miechowskich
jw.
Rez. Dąbie
Walka z przewyższeniami i wiatrem w Czaplach
Spokój w DG Łęce
Nad Pogorią IV
Trasa:
Dystans153.43 km Czas08:27 Vśrednia18.16 km/h VMAX62.24 km/h Podjazdy1960 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Umajone góry i górki, wszystkie świętokrzyskie
Ruszyłem z rana na Czerwoną Górę i Nową Słupię. Chciałem poczuć majówkę, tzn. tłumy na świętym Krzyżu - i owszem, były - sunęły miarowym krokiem do góry. Jakże miło się ich mijało pod górkę, bo w dół byli tylko rozmazanymi plamami. Parkingi, busy, autka, budki z pamiątkami. Nareszcie prawdziwa majówka! Oczywiście szybko się ewakuowałem i przez resztę dnia ludzi widywałem od święta.
Ruszyłem w Pasmo Cisowsko-Orłowińskie które zachwyciło mnie w zeszłym roku. Razem z pasmem Ociesęckim i Wygiełzowskim tworzy coś w rodzaju Disneylandu dla każdego pasjonata bocznych dróg i mało znanych widoków. Zapewnia moc interwałów i zaskoczeń natury estetycznej. Oko cieszą nietknięte tutejsze lasy. Żadnych wiatrowałów, wiatrołomów itp. Piękne jodły, dużo buków, liczne brzozy. Wszędzie wzgórza i strumienie, boczne drogi i to co wszędzie - poza Świętym Krzyżem i Świętą Katarzyną - błogi spokój. Było więc idyllicznie do czasu aż odezwał się sos do kebabu z dnia poprzedniego. Po raz ostatni skusiłem się na sos! Od godz. 12 2 maja do południa 3 maja łącznie miałem 8 biegunek, ustanowiłem więc nowy rekord i tym samym nie osiągnąłem celów dnia: nie dotarłem do wsi Konary, Ublinek, Modliborzyce. Po prostu byłem zbyt osłabiony, odwodniony i straciłem za dużo czasu na czynności wiadome... Nie wpsomnę nawet o bólu wykręcanych jelit. Odkryłem jedynie, dzięki przedwczesnemu wycofowi przez przeł. Karczmarkę, że jest tu znakomity asfalt i to dużo zmienia w temacie moich przyszłych wizyt, które z pewnością nastąpią, bo Świętokrzyskie jest i będzie sercu bliskie!
Co ciekawe osiągnąłem najwyższą prędkość zjazdu w roku. Ze Świętego Krzyża rzecz jasna, choć sympatycznych zjazdów było więcej.
Przed Czerwoną Górą: krzyż w Świętokrzyskim, bo tak wypada
Ale cudnie - w drodze na Nową Słupię
Tłum na Świętym Krzyżu
Spokój na pięknej przełęczy bez nazwy, w drodze na Widełki
Pasmo Ociesęckie
Świński Ryj, okolice wsi Czyżów
Idylla okolic Łagowa
Krystaliczne strumienie
Najpiękniej chyba położona wieś w województwie - Koziel
Pasmo Jeleniowskie
Chałupa Ponurego w Janowicach
Ruszyłem z rana na Czerwoną Górę i Nową Słupię. Chciałem poczuć majówkę, tzn. tłumy na świętym Krzyżu - i owszem, były - sunęły miarowym krokiem do góry. Jakże miło się ich mijało pod górkę, bo w dół byli tylko rozmazanymi plamami. Parkingi, busy, autka, budki z pamiątkami. Nareszcie prawdziwa majówka! Oczywiście szybko się ewakuowałem i przez resztę dnia ludzi widywałem od święta.
Ruszyłem w Pasmo Cisowsko-Orłowińskie które zachwyciło mnie w zeszłym roku. Razem z pasmem Ociesęckim i Wygiełzowskim tworzy coś w rodzaju Disneylandu dla każdego pasjonata bocznych dróg i mało znanych widoków. Zapewnia moc interwałów i zaskoczeń natury estetycznej. Oko cieszą nietknięte tutejsze lasy. Żadnych wiatrowałów, wiatrołomów itp. Piękne jodły, dużo buków, liczne brzozy. Wszędzie wzgórza i strumienie, boczne drogi i to co wszędzie - poza Świętym Krzyżem i Świętą Katarzyną - błogi spokój. Było więc idyllicznie do czasu aż odezwał się sos do kebabu z dnia poprzedniego. Po raz ostatni skusiłem się na sos! Od godz. 12 2 maja do południa 3 maja łącznie miałem 8 biegunek, ustanowiłem więc nowy rekord i tym samym nie osiągnąłem celów dnia: nie dotarłem do wsi Konary, Ublinek, Modliborzyce. Po prostu byłem zbyt osłabiony, odwodniony i straciłem za dużo czasu na czynności wiadome... Nie wpsomnę nawet o bólu wykręcanych jelit. Odkryłem jedynie, dzięki przedwczesnemu wycofowi przez przeł. Karczmarkę, że jest tu znakomity asfalt i to dużo zmienia w temacie moich przyszłych wizyt, które z pewnością nastąpią, bo Świętokrzyskie jest i będzie sercu bliskie!
Co ciekawe osiągnąłem najwyższą prędkość zjazdu w roku. Ze Świętego Krzyża rzecz jasna, choć sympatycznych zjazdów było więcej.
Przed Czerwoną Górą: krzyż w Świętokrzyskim, bo tak wypada
Ale cudnie - w drodze na Nową Słupię
Tłum na Świętym Krzyżu
Spokój na pięknej przełęczy bez nazwy, w drodze na Widełki
Pasmo Ociesęckie
Świński Ryj, okolice wsi Czyżów
Idylla okolic Łagowa
Krystaliczne strumienie
Najpiękniej chyba położona wieś w województwie - Koziel
Pasmo Jeleniowskie
Chałupa Ponurego w Janowicach
Dystans143.01 km Czas07:48 Vśrednia18.33 km/h VMAX49.48 km/h Podjazdy1422 m
SprzętFocus Arriba 4.0
Kraina śpiewających lessów
Nie sposób opisać tej rozmaitości śpiewów i zapachów, oddać radości jaką dawały znakomite, wąskie, lokalne asfalciki pełne interwałów. To będzie tylko namiastka, bo w tej mozaice sadów, pól, wąwozów, jarów i padołów najbardziej zadziwiały liczne strumienie. Nie spodziewałem się tak dobrze rozwiniętej sieci rzecznej. Sama Opatówka jest nieciekawa, ale jej dopływy bywają już urocze.
Dolina (i wszystkie jej odnogi) jest natomiast o tej porze emanacją raju odnalezionego. Kwitną wszystkie śliwy (tarniny!), czereśnie i forsycje a czekają czeremchy, brzoskiwnie i jabłonie. Festiwal feerii barw potrwa więc jeszcze kilka tygodni. Wróble gonią po dachach, jaskółki wysiadują na drutach, szpaków nie widać, bo pochłania je sezon lęgowy. Koty czatują na polach, a tamże kuropatwy, trznadle, potrzeszcze, makolągwy i szczygły. Dojrzałem nawet muchołówkę małą.
Skarpy lessowe i jary, głębocznice dróg są tu w zasadzie wszędzie. I ten zapach, typowy dla winnic, zapach spalonej ziemi - na początku maja, przy 18 stopniach w cieniu! Po wjeździe na wierzchowinę dopada człowieka zawsze fala ciepła i czuje się, że latem jest tu piekło i spokojnie 40 stopni w słońcu. Teraz - u progu maja - panuje jednak idylla i choć w pobliskim Sandomierzu zadeptują się właśnie tłumy, tutaj między miastem ojca Mateusza a Opatowem panuje boski bezruch. Przy wieży w Tudorowie nie spotykam nikogo, przy resztkach zamku w Ossolinie kilka samochodów, sami miejscowi. Podobnie przy zamku w Międzygórzu - 3 sztuki, wszystkie na blachach sandomierskich. Rowerzystów też nie ma za wiele. Najwidoczniej tylko dla nielicznych jest to raj odnaleziony, wielu wciąż szuka go w tłumie na tych czy innych Krupówkach... Niech szukają dalej! Dla mnie to Suwalszczyzna Południa.
Jary lessowe, chyba te pastelowe barwy tak mnie zachwycają
Moja baza w Ostrowcu, stąd startowałem (uchylone okienko na górze)
Czereśnie
Śliwy, ach te śliwy
Bez skarp lessowych nie byłoby tego pejzażu
Rynek w Opatowie
Jest tu pełno figur świętych i krzyży, jak to w Świętokrzyskiem
Samotna czereśnia - nawet 1 drzewo zmienia pejzaż
Typowa tutejsza droga - dobra, wąska i pod górkę :)
Garbiki i polne drogi
Mniszki pod ruinami zamku w Międzygórzu
Typowa głębocznica, tutaj zajechałem przez pomyłkę, bo często dróg asfaltowych było więcej niż na dokładnej mapie...
Tak wyglądają drogi w raju rowerzysty
Sieć lokalnych dróg asfaltowych jest zadziwiająca
Kichary - wieża obronna
Znów figura
Wieża w Tudorowie jest bardzo malowniczo położona
Kościół w Ptkanowie też...
Trasa:
Nie sposób opisać tej rozmaitości śpiewów i zapachów, oddać radości jaką dawały znakomite, wąskie, lokalne asfalciki pełne interwałów. To będzie tylko namiastka, bo w tej mozaice sadów, pól, wąwozów, jarów i padołów najbardziej zadziwiały liczne strumienie. Nie spodziewałem się tak dobrze rozwiniętej sieci rzecznej. Sama Opatówka jest nieciekawa, ale jej dopływy bywają już urocze.
Dolina (i wszystkie jej odnogi) jest natomiast o tej porze emanacją raju odnalezionego. Kwitną wszystkie śliwy (tarniny!), czereśnie i forsycje a czekają czeremchy, brzoskiwnie i jabłonie. Festiwal feerii barw potrwa więc jeszcze kilka tygodni. Wróble gonią po dachach, jaskółki wysiadują na drutach, szpaków nie widać, bo pochłania je sezon lęgowy. Koty czatują na polach, a tamże kuropatwy, trznadle, potrzeszcze, makolągwy i szczygły. Dojrzałem nawet muchołówkę małą.
Skarpy lessowe i jary, głębocznice dróg są tu w zasadzie wszędzie. I ten zapach, typowy dla winnic, zapach spalonej ziemi - na początku maja, przy 18 stopniach w cieniu! Po wjeździe na wierzchowinę dopada człowieka zawsze fala ciepła i czuje się, że latem jest tu piekło i spokojnie 40 stopni w słońcu. Teraz - u progu maja - panuje jednak idylla i choć w pobliskim Sandomierzu zadeptują się właśnie tłumy, tutaj między miastem ojca Mateusza a Opatowem panuje boski bezruch. Przy wieży w Tudorowie nie spotykam nikogo, przy resztkach zamku w Ossolinie kilka samochodów, sami miejscowi. Podobnie przy zamku w Międzygórzu - 3 sztuki, wszystkie na blachach sandomierskich. Rowerzystów też nie ma za wiele. Najwidoczniej tylko dla nielicznych jest to raj odnaleziony, wielu wciąż szuka go w tłumie na tych czy innych Krupówkach... Niech szukają dalej! Dla mnie to Suwalszczyzna Południa.
Jary lessowe, chyba te pastelowe barwy tak mnie zachwycają
Moja baza w Ostrowcu, stąd startowałem (uchylone okienko na górze)
Czereśnie
Śliwy, ach te śliwy
Bez skarp lessowych nie byłoby tego pejzażu
Rynek w Opatowie
Jest tu pełno figur świętych i krzyży, jak to w Świętokrzyskiem
Samotna czereśnia - nawet 1 drzewo zmienia pejzaż
Typowa tutejsza droga - dobra, wąska i pod górkę :)
Garbiki i polne drogi
Mniszki pod ruinami zamku w Międzygórzu
Typowa głębocznica, tutaj zajechałem przez pomyłkę, bo często dróg asfaltowych było więcej niż na dokładnej mapie...
Tak wyglądają drogi w raju rowerzysty
Sieć lokalnych dróg asfaltowych jest zadziwiająca
Kichary - wieża obronna
Znów figura
Wieża w Tudorowie jest bardzo malowniczo położona
Kościół w Ptkanowie też...
Trasa:
